اظهارات گمراه‌کننده‌ای که در رسانه‌ها در مورد ایمنی، کارایی و فواید ترکیبات ضد آفتاب سینره spf60 و استفاده از ضدآفتاب‌ها منتشر می‌شود، متأسفانه می‌تواند افراد را به توقف یا کاهش استفاده از عوامل ضد آفتاب سوق دهد.
اکثر متخصصان پوست موافق هستند که استفاده از ضد آفتاب به کاهش بروز آسیب نوری و ضایعات پوستی پیش سرطانی نسبت داده شده است.
در واقع، آکادمی پوست آمریکا توصیه می کند که، صرف نظر از نوع پوست، باید در تمام طول سال از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF حداقل 15 استفاده کرد.
بیماران باید درک کنند که کرم ضد آفتاب نباید فقط در روزهای آفتابی استفاده شود. حتی در یک روز ابری، تا 70 درصد از اشعه ماوراء بنفش خورشید می تواند از ابرها عبور کند. علاوه بر این، ماسه 25 درصد از اشعه های خورشید را منعکس می کند و برف 80 درصد از اشعه های خورشید را منعکس می کند.
SPF نشانه ای از اثربخشی یک ضد آفتاب در جلوگیری از آفتاب سوختگی مربوط به مدت زمان قرار گرفتن در آفتاب است، اما در واقع جذب اشعه های مضر UV را به طور متناسب افزایش نمی دهد.
SPF 35 97-98 درصد از اشعه های UVB را مسدود می کند، در حالی که SPF 15 93 درصد از اشعه ها را مسدود می کند و SPF 2 50 درصد از اشعه های UVB را نمایش می دهد.
برداشت برای محافظت در برابر آفتاب: SPF حداقل 15 باید به صورت روزانه استفاده شود و محافظت اضافی برای محصولی با SPF بیشتر از 35 وجود ندارد.
SPF فقط به توانایی ضد آفتاب در جلوگیری از اشعه UVB مربوط می شود. متأسفانه، در حال حاضر هیچ معیاری برای تعیین کمیت اثربخشی توانایی ضد آفتاب در جلوگیری از اشعه UVA وجود ندارد.
به خوبی شناخته شده است که ترکیبات شیمیایی ضد آفتاب که مانع از اشعه UVA می شوند، زمانی که در معرض اشعه UV و اکسیژن (هوا) قرار می گیرند، تا حدودی ناپایدار هستند.
این امر با این واقعیت پیچیده تر می شود که ما توانایی اندازه گیری پایداری یا اثربخشی ضد آفتاب های شیمیایی که اشعه های UVA را مسدود می کنند را نداریم.
بدیهی است که مطمئن ترین و موثرترین ماده برای محافظت از پوست در برابر اشعه UVA، ترکیبات فیزیکی ضد آفتاب هستند. اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم دو مسدود کننده فیزیکی هستند که در ایالات متحده استفاده می شوند.
