فیتوتراپی قدیمی ترین روش درمان بیماری های مختلف است. مدتها قبل از ظهور فارماکولوژی وجود داشت. حالا او طرفداران زیادی دارد. آنها معتقدند که گیاهان از داروها که محصولات صنایع شیمیایی هستند بی خطرتر هستند. از این مطالب خواهید فهمید که گیاه دارویی در طب مدرن چه جایگاهی دارد، آیا واقعاً می توان با گیاهان دارویی درمان کرد.
فارماکولوژی یک علم نسبتاً جوان است که در اواسط قرن نوزدهم بوجود آمد. با این حال، این بدان معنا نیست که مردم قبلا با بیماری ها مبارزه نمی کردند آنها به سادگی از عرقیات سنتی کاشان برای این کار استفاده می کردند. اطلاعاتی در مورد خواص درمانی آنها در نوشته های ابرس در اوایل هزاره دوم قبل از میلاد ذکر شده است.
بیشترین سهم در توسعه روش های درمان گیاهی توسط:
• سوشروتا – نویسنده رساله های آیورودا.
• بقراط – تلاشی برای نظام مند کردن دانش در مورد گیاهان دارویی انجام داد.
• لی شی ژن – نویسنده اولین فارماکوپه چینی.
• جالینوس – گردآورنده اولین پمادها و تنتورها.
• Paracelsus – اولین مورد استفاده از عصاره الکل از گیاهان برای اهداف پزشکی.
در کشور ما دانش گیاه درمانی در گیاهان دارویی جمع آوری شد، در حالی که دستاوردهای سایر کشورها به موازات آن مورد بررسی قرار گرفت. پس از بازدید از صومعه آتوس، ساکنان لاورای کیف-پچرسک کتابچه های بسیاری را در مورد داروهای گیاهی جمع آوری کردند.
امروزه رویکرد درمان تغییر کرده است، اما هر از گاهی مردم به داروهای طبیعی روی می آورند.
در چارچوب گیاه درمانی، روش های زیر انجام می شود:
• بلع (معمولاً نوشیدن). برای چندین هزار سال، تقریباً برای همه موارد دستور العمل ایجاد شده است، بنابراین تعیین دامنه نوشیدن داروهای گیاهی دشوار است.
• کاربرد خارجی (ضماد گرم، کمپرس سرد، پماد). برای بیماری های پوستی، قارچی، برای درمان جراحات استفاده می شود.
• استنشاق. آنها برای بیماری های سیستم تنفسی، برای تسهیل تخلیه خلط، برای تسکین اسپاسم برونش استفاده می شود.
• دوش زدن. تمرکز بر زنانی که از بیماری های زنان رنج می برند.
