از دسامبر 2003، زمانی که اولین مورد انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاو (BSE) در ایالات متحده در یک گاو شیری در ایالت واشنگتن شناسایی شد، توجه متخصصان دامپزشکی و بهداشت عمومی در مورد کیفیت و ایمنی غذای حیوانات ایالات متحده و همچنین افزایش یافته است.
ایمنی محصولات غذایی حیوانی بعدی با این حال، تمرکز چنین توجهی اغلب به یک جنبه خاص از خوراک دام و اثر مرتبط با آن بر سلامتی حیوان یا انسان محدود می‌شود (به عنوان مثال، تأثیر حیوانات خشک شده در فرمولاسیون خوراک بر خطر ابتلا به BSE، تأثیر آلودگی باکتریایی خوراک دام. در مورد بیماری های باکتریایی انسان).
همچنین حیواناتی مانند مرغ و خروس هم از دان مرغ 1401 استفاده می کنند که باید دان مرغ خوبی تهیه شود تا بتوانند به خوبی رشد کنند.
با این حال، برای شروع به درک طیف گسترده ای از اثرات بالقوه سلامت انسان مرتبط با شیوه های تغذیه فعلی حیوانات، لازم است که طیف کامل شیوه های تغذیه مورد بررسی قرار گیرد و پیامدهای بالقوه سلامت انسان به طور جمعی ارزیابی شود.
در این مقاله شیوه‌های تولید خوراک دام در ایالات متحده را بررسی می‌کنیم. مواد تشکیل دهنده خوراک دام؛ و عوامل بیولوژیکی، شیمیایی و سایر عوامل اتیولوژیک که در خوراک دام شناسایی شده اند.
علاوه بر این، ما شواهدی را ارزیابی می‌کنیم که نشان می‌دهد شیوه‌های تغذیه فعلی ممکن است با اثرات نامطلوب بر سلامت انسان مرتبط باشد، و به شکاف‌های داده‌ای که از ارزیابی جامع خطرات سلامت انسان مرتبط با خوراک دام جلوگیری می‌کند، رسیدگی می‌کنیم.
صنعت خوراک دام ایالات متحده بزرگترین تولید کننده خوراک دام در جهان است (Gill 2004). در سال 2004، بیش از 120 میلیون تن غذای اولیه دام، از جمله مخلوطی از غلات خوراک، محصولات جانبی آسیاب، پروتئین های حیوانی، و فرمولاسیون های ریز مواد (به عنوان مثال، ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی بیوتیک ها) در ایالات متحده تولید شد
